In het weekend voor kerst breidde ik de muts af die ik voor het swappakket maakte. Dochter was dat weekend thuis om haar was te doen en te helpen met de kerstboom te versieren en zag me emmeren met de laatste rondes die ik op vier pennen moest breien omdat het aantal steken steeds kleiner werd.
Ik ben niet zo handig in breien met vier pennen omdat ik nooit goed weet hoe ik ze vast moet houden dus dat aanschouwen is een grappig iets. Ze had er dan ook een hard hoofd in dat er echt een muts van de pennen zou glijden, maar natuurlijk kwam het goed. Toen hij af was en de draadjes waren afgehecht pakte ze hem op en bekeek hem aan alle kanten.
Zeg mam, kun je voor mij niet een muts breien, want nu ik mijn vriendinnen zowat alleen kan zien door met ze te gaan wandelen is dat eigenlijk wel prettig! Mijn plan was om weer verder te gaan met de Adriana deken, want die haakt zo fijn weg, maar natuurlijk kun je je kind niet weigeren als ze zoiets vraagt. Zeker niet omdat ze zelf helemaal niet van handwerken houdt (jammer hoor).
En dus ging ze naar boven om in mijn voorraadje wol een geschikt kleurtje te vinden. En dat was er natuurlijk niet. Althans niet genoeg voor een muts en daar werd de laptop al opengeklapt om samen online te gaan kijken naar een mooi draadje.
Twee dagen later kwam de post twee bolletjes Rowan Felted Tweed brengen in een mooie kleur groen. Bottle Green volgens de website waar ze het bestelde. Het is een heel fijn garen van 50% wol, 25% Alpaca en 25% viscose. Het breit heerlijk!
Als basis had ik het patroon van de pontomuts in gedachten maar dochter wilde toch liever een ander model. Die vond ik qua stekenverhouding op Drops Design alleen wilde ze niet de hele muts in boordsteek van 1 recht, 1 averecht, maar alleen de rand en de "bol" van de muts graag in tricotsteek. U vraagt wij draaien mevrouw! Maar stiekem was ik toch een beetje trots dat ze me dit vroeg want het is nogal een kritische dame, zeker als het om kleding gaat.
Het is een fijn werkje om te doen en ik merk dat het breien met een rondbreinaald echt beter gaat voor mijn handen en schouders. Tussen kerst en oudjaar moest ik nog twee dagen werken, maar daarna was ik vrij en was het heerlijk ontspannend om s'morgens met een kopje koffie en de Top2000 aan een paar toeren te breien! Nog een centimeter of zes en dan is hij wel klaar.
En wat zullen we dan weer eens doen? Niet weer een muts in elk geval!
Een rondbreinaald is inderdaad prettiger voor je schouders, maar toch gaat bij mij met 4 pennen het sneller...
BeantwoordenVerwijderenEn nee, ik snap dat je nu even geen trek meer hebt in nòg een muts!
O, wat is ie mooi geworden! Ik brei tegenwoordig ook graag met een rondbreinaald (veel prettiger voor de ooit geblesseerde schouder) en ook op een andere manier, met de handen in de schoot als het ware. Dan draag je niet de hele tijd het hele breiwerk.
BeantwoordenVerwijderenJe dochter boft maar met zo’n persoonlijke klerenmaakster bij wie ze haar eciale bestelling kan doen!