Wat een leuke reacties allemaal op mijn vorige poepblogje. Helaas kan ik niet vertellen of de drol de dag erna was opgeruimd, want vorige week was ik twee dagen aan het werk op een vestiging en was er geen sprake van een ommetje! Nu is de vestiging waar ik aan het werk was best groot en als ik een paar keer door de lange gang heb gelopen dan heb ik ook mijn ommetje gemaakt. Maar in die gang kom ik geen drollen tegen. Gelukkig maar.
Het was best fijn om weer eens even op een andere plek aan het werk te zijn, collega's zien en sollicitanten spreken, want dat gaat gewoon door. Wij zijn een vitaal bedrijf en die mensen moeten allemaal op die plek gaan werken en daarom doen we de gesprekken ook op de vestiging. En dat kan allemaal prima volgens de richtlijnen want we hebben grote ruimtes en zitten dus keurig op wel drie meter van elkaar en dragen mondkapjes en de hele dag ontsmetten we de handen. Als ik dan thuis kom hangen de vellen er zowat bij, maar dat heb ik er graag voor over.
Gelukkig heb ik een heleboel handcrème want met ruwe handen breien dat wordt niks. Dan blijf je steeds maar aan het garen haken en dan krijg je lelijke plekke in je werk.
Nu de politieautotrui toch is gearriveerd heb ik maar een andere trui op de pennen gezet voor Arthur. Hij is helemaal gek van de televisieserie van Paw Patrol en sinds kort slaapt hij niet meer in zijn ledikantje maar in een kleuterbed met een dekbedovertrek van Paw Patrol. Wij kregen daar een filmpje en een foto van hoe hij lekker onder zijn nieuwe dekbed ligt ingestopt en dat is een heel lief plaatje. Extra schattig is dat het Dikkie Dik dekentje wat ik voor hem heb gebreid toen hij geboren moest worden nog altijd bij hem in bed ligt. Dat is echt zijn dekentje!
Soms als zoon met ons belt dan zit Arthur net naar zijn favoriete serie te kijken en dan heeft hij helemaal geen tijd om met ons te praten. Dan zegt hij even snel dagopaoma en richt zijn aandacht weer op de tv. Hoewel hij soms ook wel eens vertelt wat er allemaal gebeurt op dat moment en dan vertelt hij dat met levendige handgebaren, in het Frans natuurlijk, met hier een daar een woord Nederlands er door en ik kan er dan geen chocola van maken, maar schattig is het wel om hem zo vol overgave te horen en te zien vertellen.
Een trui met het logo van Paw Patrol moest het worden dus. Bij Baltena op de site vond ik weer wat telpatronen en appte de afbeeldingen naar Marseille zodat Arthur zelf kon kiezen. Het moest het logo worden van Paw Patrol. Nou dat gaan we regelen. Ik bestelde antraciet grijs garen van Roma Scheepjes als achtergrond. Voor het logo zelf heb ik nog allerlei kleuren van Roma garen liggen. De volgende dag werd het al geleverd en ik ging van start. Morgen, na het "na het werk" ommetje hoop ik het rugpand af te maken om aan de mouwen te beginnen.
Ik kan me voorstellen dat het fijn was om weer op locatie te werken en je collega's te zien. Er is ook niets mis mee als er zoveel ruimte is. Hopelijk zijn we met een paar maanden af van deze coronatoestanden...
BeantwoordenVerwijderenPrachtig hoe je schrijft over Arthur en ik kan me zò goed voorstellen dat je een tikkeltje jaloers bent op ons vanwege het zo dichtbij wonen van een kleinkind.
Wat weten ze al goed wat ze willen hè! Logo's zijn interessant voor deze kereltjes...
Leuk om weer een trui voor hem te breien! Laat je vorderingen maar zien ...
Mooi zoals zo'n klein manneke al meedenkt over zijn nieuw omagebreide trui!
BeantwoordenVerwijderenHet logo ziet er vrolijk uit, dat ziet er straks vast heel mooi uit bij de grijze achtergrond. Veel breiplezier!
Wow, dat wordt weer een bijzondere trui voor Arthur!
BeantwoordenVerwijderen