Afscheid van Ukkie en patroonperikelen!

Nog een paar uurtjes en dan is het weekend al weer voorbij. Het was een lang weekend want in de oneven weken ben ik op vrijdag vrij en dat is heerlijk zo'n extra dag. Niet zo vroeg uit bed, rustig wakker worden met koffie en toen aan de slag, want het afscheid van Ukkie stond op de agenda. 

Meestal zie ik erg op tegen het aftuigen van de kerstboom (eigenlijk gek dat we dat aftuigen noemen, net alsof je zo'n boom helemaal in elkaar slaat, maar ik dwaal af) maar nu was het een fluitje van een cent. Binnen een kwartier zaten de versierselen in de daarvoor bestemde doos en stond Ukkie kaal en wel in de tuin. Het is een boompje in een pot en ik heb expres de top er niet afgehaald dus ik hoop dat hij het overleefd. Mijn broer heeft hem al een mooi plekje in het bos aangeboden rondom zijn chalet. Hoe lief is dat. 

Toen Uk de deur uit was ben ik even tekeer gegaan met stofdoek, stofzuiger en dweil en toen was het tijd voor mij! Breitijd! Want over anderhalve week is mijn nichtje uitgerekend dus de baby kan ieder moment geboren worden en dus moet er gebreid worden.

En lang achter elkaar breien gaat nog niet met mijn hand. De breinaald drukt precies op het litteken en hoewel ik dat een paar keer per dag stevig moet masseren (lees kastijden) om het soepel te laten worden is langer dan een paar toertjes breien niet aan de orde. En daarom doe ik elke dag wat en als ik dan wat langer de tijd heb dan plan ik flink wat pauzes tussen het breien door en zo gaat het best. 

Het is een leuk patroontje maar op een of andere manier kreeg ik het maar niet in mijn hoofd. Terwijl het toch zo simpel is lukte me dat niet en maakte ik regelmatig een fout en dan werd het een soort van zigzag, ook leuk, maar niet als alle voorgaande toeren schuine blokjes zijn. Toch raar dat het dan niet beklijft. 

Nu heb ik de breibijbel met dat simpele patroontje maar naast me gelegd en brei ik steeds tien toeren (is twee blokjes) waardoor het niet meer mis gaat. Steeds maar uithalen is ook niet leuk. Vrijdag kreeg ik het achterpandje af en gister zette ik het voorpand op en nu schiet ik al aardig op en kan ik van de week aan de mouwtjes beginnen. 

S'avonds terwijl de radio aanstaat of soms de televisie dan haak ik aan de Adriana deken. Haken gaat me nu veel makkelijker af en inmiddels heb ik al vier blokken af. Echt een heerlijk patroon dat ik wel uit mijn hoofd ken. 

En zo rommelden we het weekend lekker door, vanmiddag even langs mijn oom en tante geweest om ze nieuwjaar te wensen met een bloemetje en een elleboogje en vanavond kwam mijn vader eten. Nu nog lekker een paar toeren haken en dan gaan we morgen aan week twee beginnen!